هوهین دستساز رَف 200 میلی لیتر آجری

هوهین ۲۰۰ میلی‌لیتری دست‌ساز رَف نخستین نمونه‌ی تولیدشده از این ابزار سنتی ژاپنی در ایران است که با الهام از زیبایی‌شناسی مینیمال شرقی و توجه به جزئیات تخصصی دم‌آوری چای طراحی شده است. این هوهین از جنس استون ور بدون لعاب ساخته شده تا حس طبیعی خاک و بافت خام سفال را در حین دم‌آوری منتقل کند و در عین حال اجازه دهد دمای پایین مورد نیاز برای چای‌های کیفی تر تولید شده از برگهای ظریف تر به‌خوبی حفظ شود. بدنه‌ی بدون دسته، دهانه‌ی باز و فیلتر داخلی سوراخ‌دار، این هوهین را به ابزاری دقیق برای استخراج لطیف‌ترین لایه‌های طعمی و عطری چای‌های تمام‌برگ تبدیل کرده است. تولید این اثر برای نخستین بار در ایران، گامی نو در مسیر بومی‌سازی ابزارهای تخصصی چای محسوب می‌شود و برای علاقه‌مندان به چای های تخصصی و ژاپنی، تجربه‌ای منحصربه‌فرد و هنرمندانه را به ارمغان می‌آورد.

هوهین به‌دلیل طراحی کاربردی و سادگی در استفاده، انتخابی ایده‌آل برای کافه‌ها، تی‌بارها و مجموعه‌هایی‌ است که به‌دنبال یک ابزار تخصصی اما بی‌دردسر برای سرو چای با کیفیت بالا هستند. برخلاف ابزارهایی مانند گایوان که نیاز به مهارت بالا برای کنترل برگ‌ها و ریختن چای دارد، هوهین به‌صورت یکپارچه دارای دهانه‌ی خروجی و فیلتر داخلی‌ است که تفاله چای را به‌راحتی جدا کرده و چای صاف و زلالی ارائه می‌دهد؛ بنابراین می‌توان آن را به‌صورت مستقیم روی میز سرو کرد . این ویژگی باعث می‌شود استفاده از هوهین در محیط‌های شلوغ یا نیمه‌رسمی مانند کافه‌ها و استفاده روزمره در منزل بسیار عملی، سریع و قابل اعتماد باشد. افزون بر آن، ظاهر خام و ماتِ سرامیک بدون لعاب هوهین، همراه با فرم مینیمال و سنتی آن، حس طبیعی، هنری و خاصی به سرو چای می‌دهد که نه‌تنها تجربه‌ی چای را ارتقاء می‌دهد، بلکه می‌تواند به یکی از نقاط جذاب و متمایز بصری در کافه یا حتی میز منزل شما تبدیل شود، و فضایی هیجان‌انگیز برای چای‌دوستان فراهم کند.

هوهین چیست ؟

هوهین (Hōhin / 宝瓶) یکی از ابزارهای سنتی و تخصصی دم‌آوری چای در فرهنگ ژاپن است که بیشتر برای تهیه‌ی چای‌های ظریف و گران‌قیمتی مانند گیوکورو (Gyokuro) و سنچای ممتاز (High-grade Sencha) به کار می‌رود. این ظرف سرامیکی کوچک، بدون دسته طراحی شده و معمولاً دارای دهانه‌ای پهن و فیلتر داخلی سرامیکی یا سوراخ‌دار نزدیک دهانه است که به جداسازی برگ‌ها از مایع کمک می‌کند. ویژگی منحصربه‌فرد هوهین این است که برای دم‌آوری چای در دماهای پایین ساخته شده، که باعث می‌شود بتوان آن را بدون نیاز به دسته در دست گرفت، چرا که بدنه‌اش داغ نمی‌شود. طراحی بدون دسته و ساده‌ی آن، برآمده از زیبایی‌شناسی سنتی ژاپنی است که سادگی، سکون، و هماهنگی با طبیعت را ارج می‌نهد. دهانه‌ی باز این ابزار به کاربر اجازه می‌دهد تا هم برگ‌ها را بهتر مشاهده و کنترل کند و هم هنگام ریختن آب و عصاره‌ی چای، تسلط بیشتری داشته باشد. هوهین نماد دم‌آوری دقیق، مراقبه‌محور و بی‌تکلف چای در مکتب سنچادو (Sencha-do) است که در اواخر دوره ادو (قرن ۱۸) رواج یافت و امروزه همچنان در میان علاقمندان به چای ژاپنی به‌عنوان یکی از برترین ابزارهای استخراج عطر و طعم لطیف برگ چای شناخته می‌شود.

مقایسه هوهین و گایوان :

هوهین (Hōhin) و گایوان (Gaiwan) هر دو از ابزارهای سنتی و بدون دسته برای دم‌آوری چای‌های ممتاز هستند، اما از نظر کاربردی تفاوت‌هایی اساسی دارند که ریشه در فرهنگ، طراحی و نوع چای مورد استفاده آن‌ها دارد. هوهین، متعلق به فرهنگ ژاپنی است و به‌طور خاص برای دم‌آوری چای‌هایی با دمای پایین مانند گیوکورو و سنچای ممتاز طراحی شده است؛ دهانه‌ی باز، فیلتر داخلی سرامیکی، و بدنه‌ای که گرما را کمتر انتقال می‌دهد، آن را برای عصاره‌گیری آرام و دقیق در دمای پایین مناسب کرده است. در مقابل، گایوان که ریشه در فرهنگ چینی دارد، از یک کاسه، درپوش و نعلبکی تشکیل شده و برای طیف گسترده‌ای از چای‌ها از جمله اولانگ، سفید، سبز و حتی چای سیاه استفاده می‌شود. گایوان به‌دلیل نداشتن فیلتر داخلی، نیاز به مهارت بیشتری برای کنترل برگ‌ها هنگام ریختن چای دارد، اما انعطاف‌پذیری بالایی در نوع و تعداد دفعات دم‌آوری فراهم می‌کند. در حالی که هوهین اغلب برای چای‌های بسیار ظریف و در دمای پایین استفاده می‌شود، گایوان ابزاری چندمنظوره و تطبیق‌پذیرتر است که در مراسم‌های سنتی و همچنین استفاده‌ی روزمره در چین و سایر نقاط جهان محبوب است.

 پیدایش هوهین: قرن 18 میلادی (اواخر دوره ادو)

چای نخستین‌بار در قرن هشتم میلادی از چین به ژاپن وارد شد. اما تا قرن دوازدهم، نوشیدن چای در ژاپن بیشتر حالتی دارویی و اشرافی داشت. با گسترش فرقه زن (Zen) و آموزه‌های آیینی در قرن 13 و 14، چای سبز به‌صورت پودر (ماچا) تبدیل به بخش مهمی از آیین چای (چانو-یو) شد.

اما در دوره ادو (Edo) و به‌خصوص در قرن 18 میلادی، چای‌های برگ‌دار مانند سنچا (Sencha) محبوب شدند و مردم عادی نیز به مصرف چای روی آوردند. همین‌جا بود که نیاز به ابزارهای جدید برای دم‌آوری مستقیم برگ چای احساس شد — و هوهین به‌وجود آمد.

• مخترع غیررسمی هوهین را می‌توان «Baisao» (بای‌ساو / 梅窓)، راهب و شاعر چای‌فروش دوره ادو دانست. او به‌جای آیین رسمی ماچا، چای برگ‌دار (سنچا) را به‌طور ساده و بی‌تکلف در خیابان‌های کیوتو عرضه می‌کرد.

• بای‌ساو با تأکید بر سادگی، طبیعت و شخصی‌سازی تجربه چای، پایه‌گذار "مکتب سنچا" یا Sencha-do شد. در این سنت نوظهور، به‌جای ابزار پرزرق‌وبرق ماچا، ابزارهایی ساده‌تر استفاده می‌شد — از جمله هوهین.

 ویژگی‌های سنتی هوهین در آن زمان:

• طراحی ساده، بدون دسته

• الهام‌گرفته از ظروف دارویی چینی

• ظرفیت کم برای کنترل بهتر عصاره‌گیری

• مناسب برای چای‌هایی با دمای پایین و کیفیت بالا مثل گیوکورو

 تأثیرات فرهنگی و هنری:

• در دوره ادو و پس از آن، هنرمندان سرامیک ژاپنی شروع به ساخت هوهین‌هایی در سبک‌های مختلف کردند؛ از جمله: کوتانی، آریتا، کیوتو، بیزن، شینو و...

• در مکتب سنچا-دو، زیبایی در سادگی، بی‌نقصی در عملکرد، و آرامش‌ ذهن تعریف می‌شد، که هوهین به‌خوبی تجلی آن بود.